deathcore Συναυλίες

Το deathcore είναι ένα υποείδος του extreme metal που εμφανίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Συνδυάζει στοιχεία death metal με metalcore ή hardcore punk. Γνωστό για τον επιθετικό και βαρύ ήχο του, το deathcore ενσωματώνει έντονα κιθαριστικά riffs, καταιγιστικά blast beats, λαρυγγικά φωνητικά και breakdowns. Αυτό το είδος έχει αποκτήσει μια αφοσιωμένη βάση οπαδών και συνεχίζει να εξελίσσεται με νέα συγκροτήματα που διευρύνουν τα όρια της ακραίας μουσικής. Παρόλο που το deathcore πρωτοεμφανίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 2000 και άρχισε να τραβάει την προσοχή γύρω στα μέσα της δεκαετίας του 2000 στα νοτιοδυτικά των Ηνωμένων Πολιτειών, ιδιαίτερα στην Αριζόνα και στις εσωτερικές περιοχές της νότιας Καλιφόρνιας. Η περιοχή αυτή είναι γνωστή για τη φιλοξενία πολλών αξιόλογων συγκροτημάτων και διαφόρων μουσικών φεστιβάλ.

MUSICALITY

Μουσικά, το deathcore χαρακτηρίζεται από τη βίαιη και αδυσώπητη προσέγγισή του. Συχνά διαθέτει γρήγορο κιθαριστικό σκίσιμο, πολύπλοκα μοτίβα στα τύμπανα και χαμηλά κουρδισμένες κιθάρες που παράγουν βαθιά, τσουχτερά riffs. Το είδος ενσωματώνει συχνά στοιχεία τεχνικότητας, παρουσιάζοντας περίπλοκα κιθαριστικά σόλο και πολύπλοκες δομές τραγουδιών. Τα blast beats, το double bass drumming και τα breakdowns είναι κοινά ρυθμικά στοιχεία που δίνουν στο deathcore τον βαρύ και έντονο ήχο του.

ΘΕΜΑΤΑ

Στιχουργικά, το deathcore εξερευνά σκοτεινά και συχνά αμφιλεγόμενα θέματα. Τα θέματα μπορεί να περιλαμβάνουν μηδενισμό, προσωπικούς αγώνες, υπαρξισμό, κοινωνικά ζητήματα και ενδοσκόπηση. Πολλές μπάντες ενσωματώνουν σπλαχνικές και βίαιες εικόνες στους στίχους τους για να εκφράσουν συναισθήματα όπως θυμός, απογοήτευση και απελπισία. Το deathcore εμβαθύνει επίσης σε θέματα θανάτου, βίας και μακάβριου, αντλώντας συχνά έμπνευση από ταινίες τρόμου ή λογοτεχνία. Ορισμένα συγκροτήματα μπορεί επίσης να θίγουν πολιτικά ή φιλοσοφικά θέματα στους στίχους τους.

ΔΙΆΣΗΜΟΙ ΚΑΛΛΙΤΈΧΝΕΣ

Στα μέσα έως τα τέλη της δεκαετίας του 2000 και στις αρχές της δεκαετίας του 2010, το deathcore γνώρισε έξαρση στη δημοτικότητα. Το άλμπουμ των Suicide Silence "No Time to Bleed" (2009 ) σημείωσε σημαντική επιτυχία, φτάνοντας στο νούμερο 32 του Billboard 200, στο νούμερο 12 του Rock Albums Chart και στο νούμερο 6 του Hard Rock Albums Chart. Το επόμενο άλμπουμ τους, "The Black Crown", σημείωσε επίσης καλές επιδόσεις, φτάνοντας στο νούμερο 28 του Billboard 200, στο νούμερο 7 του Rock Albums Chart και στο νούμερο 3 του Hard Rock Albums Chart.

Το άλμπουμ "This Is Exile " τωνWhitechapel μπήκε στο Billboard 200 στη θέση 118 με 5.900 αντίτυπα που πουλήθηκαν. Το ομώνυμο άλμπουμ τους έφτασε στο νούμερο 65 του Canadian Albums Chart και στο νούμερο 47 του Billboard 200.

Συγκροτήματα όπως οι Carnifex γνώρισαν επιτυχία με την αρχική τους κυκλοφορία, "Dead in My Arms" (2007), καταφέρνοντας να πουλήσουν 5.000 αντίτυπα παρά την περιορισμένη δημοσιότητα. Το αυστραλιανό deathcore συγκρότημα Thy Art Is Murder πέτυχε ένα αξιοσημείωτο ορόσημο όταν το άλμπουμ τους "Hate" (2012) έκανε ντεμπούτο στο νούμερο 35 των ARIA Charts. Το επίτευγμα αυτό τους σηματοδότησε ως το πρώτο extreme metal συγκρότημα που μπήκε στο Top 40 του εν λόγω chart.